„Derselbe [Michail Euthymiadis] [Ph]131
3.
Γλυκύτατε μου άγγελε, εσύ, αγά-
πη μου γλυκιά χρυσή,
Με μια και μόνη σου ματιά με
άναψες φωτιά.
Φωτιά που δε θα σβύση με νερό
έλα κοντά να σε το ειπώ,
(τη 2. φορά: έλα σιμά να σε χαρώ)
|: Μα δεν σου ζήτησα πολύ παρά ένα
φιλί. : |
Για δέςκορμάκι που να το χαρώ,
|: ως πότε θα το λαχταρώ : |
|: Μένα σου μόνο γιατρικό θα γιάννης
τον καϊμό. : |
Ως πότε πια αυτή σου εμμορ-
φιά, η ψεύτικη σου
.ζωγραφιά.
Ως πότε πια τόσον καιρό
για σε
θα λαχταρώ.“
OeNB: Cod. Ser. 53996, Stueck 3, 4v
„Fr(eitag) 13. Sept(ember)
Kam Nachm(ittag) ein Lehrer Euthy-
miadies u(nd) sang in den Phonogra-
phen. Er hatte eine sehr schöne
und starke Stimme. Aber zu
stark für den Phonographen“
OeNB Cod. Ser. 53996, Stueck 8, 72
[Μια κόρη με ξανθά μαλλιά]
[Σε κοιμητήριον έρημον]